Toespraak van Paulette Verbist tijdens de onthulling van het monument


Kunst en politiek liggen soms dicht bij elkaar. Gaat politiek meestal om macht en gezag, kunst gaat vooral over invloed. Met die invloed kan kunst, net als politiek, de wereld veranderen. Hier zijn duidelijke voorbeelden van. Denk maar aan de invloed van Griekse toneelschrijvers op de gedragswetenschappen. Of de invloed van de LP Graceland van Paul Simon en Ladysmith Black Mambazo op het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Van de redenaarskunst van Martin Luther King op de rassenscheiding in de VS. Als je erover nadenkt zijn dat eigenlijk wonderbaarlijke ontwikkelingen.

Door Paulette Verbist, Portefeuillehouder Welzijn, Cultuur en Stadswinkel

Dames en heren, het mag een wonder heten dat wij hier nu staan.
Net als het in 1970 een wonder was, dat hier, op deze plek, het eerste Nederlandse popfestival plaats vond. Een popfestival dat zijn weerga niet kende. Een nieuw cultureel fenomeen, of, zo u wil, een culturele onderneming avant la lettre.

Het popfestival was een fenomeen dat niet alleen het culturele landschap en de levensstijl van vele mensen voorgoed zou veranderen, het was ook de aanzet van de democratisering van kunst en cultuur. Bovendien zou de popmuziek wereldwijd uitgroeien tot een miljoenen business. In die zin kan de invloed van het HPF worden vergeleken met voorbeelden die ik hiervoor heb genoemd.

Het HPF is een evenement dat nu, 43 jaar later, nog steeds wijd en zijd bekendheid geniet. En dat dus met recht een permanente herinnering verdient. Dat vonden althans de initiatiefnemers. Op 5 juli 2007 dienden raadsleden Cees van den Heuvel en Jacques la Croix van de deelraad van Kralingen-Crooswijk een motie in, die het Dagelijks Bestuur van de deelgemeente opdroeg in samenwerking met de stichting Kralingen de realisatie van een herinneringsmonument mogelijk te maken, en hiervoor geld te reserveren op de begroting. De motie werd door de meerderheid van de deelraad aangenomen.

Sinds die dag in juli 2007 is er veel gebeurd. De stichting ging aan de slag met fondswerving en het vinden van een kunstenaar. Die zou een kunstwerk ontwerpen voor de exacte plaats waar het hoofdpodium van het Holland Popfestival stond. Iedereen kent die plek door de iconische filmshots en foto's, die nog steeds ieder jaar wel ergens op televisie worden vertoond en de geschiedenis in zijn gegaan als hét beeld van een generatie. Beelden, die nog steeds op verzoek te zien zijn bij één van de initiatiefnemers van het HPF zelf, dames en heren, bij Georges Knap in Galerie Kralingen.

5 jaar na de indiening, in 2012, zat het bestuur nog steeds met een onuitgevoerde motie. De 40ste verjaardag van het festival, in 2010, dat uiteraard een prachtig moment was voor een onthulling, was inmiddels ook al voorbij. De realisatie van het monument bleek veel lastiger dan ingeschat.

Verschillende partijen en personen waren inmiddels bij het project betrokken geraakt. De meesten waren enthousiast, sommigen waren kritisch. De deelgemeente startte het vergunning traject, vroeg om advies over het ontwerp en de gekozen lokatie, en dat was niet altijd positief. Eén partij vond dat het ontwerp deed denken aan een badkamer, een ander had bezwaar tegen mogelijke verstoring van de zichtlijn, in de richting van de Plasmolens. Een derde constateerde dat het monument op de gekozen locatie binnen no time in de drassige bodem van het Kralingse Bos zou verdwijnen. En er waren mensen die zich verzetten tegen het idee alleen al: een permanent aandenken aan het - in hun ogen verwerpelijke - HPF in het Kralingse Bos. Voor de initiatiefnemers werd het een moeizaam en soms pijnlijk proces. Tegelijk maakte het proces ook duidelijk, dat vele partijen zich verantwoordelijk voelen voor wat er gebeurt in het mooie Kralingse Bos, en dat is ook wat waard.

Dames en heren, vandaag, 6 jaar, 2 maanden en 16 dagen na de indiening van de motie, is er dan toch de lang verwachte onthulling. En wat mij betreft was het lange wachten de moeite waard. De Kralingse kunstenaar die het herdenkingsmonument niet één maal, maar 2 maal ontwierp, John Blaak, heeft zichzelf met dit ontwerp in ruime mate overtroffen. De herkenbaarheid en de inventiviteit van het werk verraden een langdurige concentratie op het onderwerp.

Dames en heren, namens een apetrots deelgemeentebestuur van Kralingen-Crooswijk dank ik het onvermoeibare bestuur van de stichting Kralingen voor hun initiatief, vasthoudendheid en doorzettingsvermogen.

Daarnaast dank ik alle andere betrokken partijen, met name het Centrum Beeldende Kunst, John Verkerke en Hans van Weel voor hun inspanningen voor het monument én voor dit evenement.

En tot slot feliciteer ik de oorspronkelijke initiatiefnemers van het HPF, het bestuur van de stichting Kralingen, John Blaak, en u allen, met de realisatie van deze zo vurig gewenste én verguisde permanente herinnering aan het legendarische Holland Popfestival in Kralingen. We zullen het nooit vergeten.